ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες. ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα; οὕτω πᾶν δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖ, τὸ δὲ σαπρὸν δένδρον καρποὺς πονηροὺς ποιεῖ. οὐ δύναται δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς πονηροὺς ποιεῖν, οὐδὲ δένδρον σαπρὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖν. πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. ἄραγε ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς.

Μετάφραση

15 Να φυλάγεστε από τους ψευδοπροφήτες, που σας πλησιάζουν ντυμένοι σαν πρόβατα αλλ’ από μέσα είναι λύκοι αρπαχτικοί. 16 Aπό τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε. Mήπως μαζεύουν σταφύλια από αγκάθια ή σύκα από τριβόλια; 17 Έτσι, κάθε καλό δέντρο κάνει καλούς καρπούς, ενώ το σάπιο δέντρο κάνει κακούς καρπούς. 18 Δεν μπορεί ένα καλό δέντρο να κάνει κακούς καρπούς, ούτε ένα σάπιο δέντρο να κάνει καλούς καρπούς. 19 Kάθε δέντρο που δεν κάνει καλό καρπό, το κόβουν και το πετούν στη φωτιά. 20 Eπομένως, από τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε.

Κατά Ματθαίον Κεφ. 7 στίχοι 15-20

Υπάρχουν τρία είδη ανθρώπων, σύμφωνα με την πίστη που έχουν, η οποία καθορίζεται από τον τρόπο ζωής που ακολουθούν και λόγω της πίστης τους, έχουν και την ανάλογη προστασία από τον Θεό. Ο λόγος που υπάρχει το κείμενο αυτό είναι γιατί, ειδικά την εποχή αυτή αλλά και κάθε εποχή στην ανθρώπινη ιστορία, οι άνθρωποι πάντοτε έψαχναν για κάποιον είτε να τους συντροφεύσει ως φίλος ή σύντροφος είτε να τους καθοδηγήσει και να τους κυβερνήσει στην ουσία. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός Υιός και Λόγος του Θεού μας έχει δώσει την απάντηση μέσα από την Καινή Διαθήκη, για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να διακρίνουμε τους καλούς από τους κακούς. Εμείς εδώ απλά επεκτείνουμε λίγο την ανάλυση αυτή με βάση την ταπεινή μας εμπειρία με σκοπό πάντοτε να βοηθήσουμε και κυρίως να προειδοποιήσουμε τους συνανθρώπους μας για τις επιλογές τους στην ζωή. 

Ο άνθρωπος που σκοπεύει να σας βλάψει είτε συνειδητά είτε χωρίς απαραίτητα να το θέλει, δεν πρόκειται ποτέ να σας πει ότι έρχεται για να σας εξαπατήσει να σας κλέψει ή να σας βιάσει. Αντιθέτως θα σας πει ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που σκοπεύει να σας κάνει, και θα παρουσιάσει με τα λόγια τον εαυτό του, ακριβώς το αντίθετο από αυτό που πραγματικά είναι. Υπάρχει όμως κάτι που δεν μπορεί να κρύψει με τίποτα και αυτό ακριβώς μας λέει ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός στο απόσπασμα που παραθέτουμε στην αρχή του κειμένου, είναι η αληθινή του φύση που προδίδεται μέσα από τις πράξεις του. Οι καρποί του δέντρου για τους οποίους μιλάει ο Κύριος μας είναι οι πράξεις των ανθρώπων αυτών. Όσο και αν προσπαθήσουν να σας εξαπατήσουν εάν παρατηρήσετε τις πράξεις τους θα τους καταλάβετε αμέσως. Το κακό βέβαια με τους καλόπιστους ανθρώπους, λαϊκιστή θύματα, είναι ότι ενώ οι πράξεις των άλλων είναι που προδίδουν την αληθινή τους φύση αυτοί θα επιμένουν να δικαιολογούν κάθε κακή πράξη των άλλων βασιζόμενοι ακριβώς σε αυτά τα ψεύτικα λόγια και την ψεύτικη εικόνα που τους έχουν παρουσιάσει. Και δυστυχώς όσο θα επιμένουν να παραβλέπουν τις πράξεις των ανθρώπων που ακριβώς δείχνουν πια είναι η πραγματική τους φύση τόσο θα διαμαρτύρονται ότι πέφτουν συνεχώς πάνω σε απατεώνες, και ότι όλοι οι άνθρωποι τελικά είναι καταβάθος υποκριτές και κακοί. Ενώ η αλήθεια είναι ότι αυτοί αρνούνται πεισματικά να διακρίνουν τους συνανθρώπους τους με βάση τις πράξεις τους και όχι τα λόγια τους.

Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι σε κάθε κανόνα υπάρχουν και εξαιρέσεις όμως ο μόνος λόγος να αγωνιστείτε να μετατρέψετε ένα άνθρωπο από κακό σε καλό, γιατί φυσικά κανείς δεν γεννιέται κάτι αλλά γίνεται, διότι πάντοτε η μεγάλη κακία έχει την ρίζα της σε μεγάλο πόνο. Διότι αυτούς που αποκαλούμε κακούς είναι αδέλφια μας που υπέστησαν μεγάλους πόνους είτε από δικό τους λάθος είτε λόγω των συνανθρώπων τους είτε κυρίως λόγω του διαβόλου, και αποφάσισαν το φταίξιμο των πόνων αυτών να το ρίξουν στους ανθρώπους και στην ανθρώπινη φύση γενικότερα, με αποτέλεσμα να γίνουν μισάνθρωποι και υποκείμενοι στην εξουσία του μεγαλύτερου μισάνθρωπου του σατανά.    Θα πρέπει να είναι μονάχα η ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ που έχετε για αυτόν διαφορετικά και θα μετανιώσετε πικρά και θα πληγωθείτε πολύ από αυτόν τον άνθρωπο. Αν όμως υπάρχει πραγματική αγάπή μπορεί να πληγωθείτε αλλά τουλάχιστον δεν θα μετανιώσετε για τίποτα.       

        Η πρώτη κατηγορία είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν καμία πίστη σε οτιδήποτε, προσοχή στην κατηγορία αυτή ανήκουν τόσο άνθρωποι που είναι άθεοι όσο και άνθρωποι που δηλώνουν πιστοί  σε κάποιο θρήσκευμα. Διότι αυτό που διαχωρίζει τους πιστούς από τους απίστους δεν είναι η δήλωση τους ότι ανήκουν σε κάποιο δόγμα θρησκευτικό ή σε κάποια ιδεολογία πολιτική, αλλά η θέληση τους και η προσπάθεια τους να κάνουν πράξη στην ζωή τους τις αντιλήψεις και τα πιστεύω τους, έχοντας τα ως πυξίδα στην ζωή τους.

Οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να δηλώνουν, αριστεροί ή δεξιοί, χριστιανοί ή μουσουλμάνοι ή και άθεοι, αλλά κατά βάθος η προσήλωση τους στις ιδέες τους είναι εντελώς επιφανειακή και μοναδική τους πυξίδα για το πώς θα πορευτούν στην ζωή τους αποτελεί το προσωπικό τους συμφέρον και η καλοπέραση τους. Αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι ευάλωτοι, απέναντι στα δαιμόνια και στα μάγια και η μόνη προστασία που έχουν από τον Θεό βασίζεται στις όποιες καλές τους πράξεις και είναι ανάλογη με αυτές, αμυδρή όταν οι καλές πράξεις είναι αμυδρές δηλαδή. Ο λόγος που λέμε ότι είναι αμυδρή γιατί βασίζεται στις όποιες καλές τους πράξεις, είναι γιατί συνήθως οι άνθρωποι αυτοί, σπάνια ξοδεύουν τον χρόνο τους για το καλό των συνανθρώπων τους, ιδιαιτέρως όταν αυτό δεν πρόκειται, στα δικά τους μάτια, να φέρει κάποιο όφελος για τον εαυτό τους. Βέβαια πάντοτε υπάρχουν και οι εξαιρέσεις στον κανόνα, ευτυχώς οι συναισθηματικές ανάγκες των ανθρώπων, δηλαδή η ανάγκη του ανθρώπου να αγαπηθεί από ένα άλλο άνθρωπο ενεργοποιεί και την ανάγκη του να αγαπήσει ένα άλλο άνθρωπο. Όταν μάλιστα συμβαίνει αυτό αυτομάτως μαλακώνει και η καρδιά του ανθρώπου απέναντι στους συνανθρώπους του. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί η ουσία του Θεού είναι η Αγάπη, έτσι μέσα από τον Συναισθηματικό έρωτα και την αληθινή Αγάπη, οι άνθρωποι αποκτούν δίχως να το καταλαβαίνουν πρόσβαση προς τον Θεό.

        Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε την μεγάλη και σωτήρια για την ψυχή του ανθρώπου, ιδιότητα των συναισθηματικών του αναγκών όπως είναι η συναισθηματική ανάγκη του έρωτα και της Αγάπης, η συναισθηματική ανάγκη της αληθινής Φιλίας και η συναισθηματική ανάγκη της μητρικής και πατρικής Αγάπης. Αυτές οι τρεις συναισθηματικές ανάγκες όταν αλληλοσυμπληρώνονται αμοιβαία (από τον άντρα προς την γυναίκα και αντίστροφα, από τον φίλο προς τον φίλο ή την φίλη και αντίστροφα και από τους γονείς προς τα παιδία και επίσης αντίστροφα), τότε γενούν αυτομάτως και την συναισθηματική ανάγκη της κοινωνικής αλληλεγγύης, δηλαδή το ενδιαφέρον για το καλό των συνανθρώπων μας. Οι συναισθηματικές αυτές ανάγκες δεν αρκεί μόνο να υπάρχούν αλλά θα πρέπει να συμπληρωθούν και σωστά. Δηλαδή θα πρέπει να προσφέρονται στον άλλο με ανιδιοτέλεια δίχως να περιμένουμε ή να απαιτούμαι ανταλλάγματα από τους άλλους για την αγάπη που τους δείχνουμε.  

    

 Εδώ φυσικά όταν μιλάμε για έρωτα εννοούμε την συναισθηματική διάσταση της κατάστασης αυτής που βιώνει ένας άνθρωπος, και όχι την στενά σαρκική «απόλαυση» που μπορεί να βιώνει ερχόμενος σε σεξουαλική επαφή με ένα άλλο άνθρωπο. Μάλιστα όταν συμβαίνει το δεύτερο, δηλαδή όταν υπάρχει μόνο σαρκική επαφή χωρίς συναισθήματα, η καρδιά του ανθρώπου χάνει τα συναισθηματικά της αισθητήρια γίνεται αναίσθητη και δεν μπορεί να αγαπήσει, γεννώντας έτσι στον άνθρωπο πάρα πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Οι άντρες χάνουν τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη τους προς τις γυναίκες, και το ίδιο συμβαίνει και στις γυναίκες απέναντι στους άντρες.          

    

Η δεύτερη κατηγορία ανθρώπων είναι αυτοί που είναι υποταγμένοι στο κακό. Πρωταρχικά σε αυτούς ανήκουν αυτοί που λατρεύουν τον σατανά και είναι φυσικά καταδικασμένοι, αν δεν μετανοήσουν, στην κόλαση. Δευτερευόντως  επίσης στην κατηγορία αυτή ανήκουν και αυτοί που λατρεύουν τον διάβολο δίχως να το γνωρίζουν αλλά το θέλουν υποσυνείδητα. Οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να είναι άθεοι, χριστιανοί ή μουσουλμάνοι, αριστεροί ή δεξιοί, μπορεί να   ακολουθούν διάφορες παγανιστικές ή νέο- εποχήτικες κακοδοξίες. Οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να δηλώνουν στους άλλους αλλά και στους ίδιους τους εαυτούς τους αριστεροί ή δεξιοί χριστιανοί ή και άθεοι. Κατά βάθος όμως η προσήλωση τους στις ιδέες τους είναι εντελώς επιφανειακή και μοναδική τους πυξίδα για το πώς θα πορευτούν στην ζωή τους αποτελεί η προσωπική τους προσήλωση στο κακό και στο μίσος τους απέναντι στους συνανθρώπους τους.  Ταυτόχρονα όλη τους η ύπαρξη καταναλώνεται στο να κάνουν κακό με όποιο τρόπο περνάει από το χέρι τους στους συνανθρώπους τους και όλες τους οι ικανοποιήσεις τους πηγάζουν από αυτό το κακό που καταφέρνουν να κάνουν στους άλλους. Φυσικά το μίσος και η εκδίκητικότητα, όπως λέει ο Άγιος Αυγουστίνος είναι ένα δηλητήριο που το πίνουμε εμείς νομίζοντας ότι θα κάνει κακό σε κάποιον άλλο. 

    Από αυτούς οι μόνοι που έχουν κάποια ισχυρή προστασία είναι αυτοί που λατρεύουν τον διάβολο στην αυθεντική του μορφή και στις γνήσιες τελετές του. Όμως η προστασία τους αυτή υπάρχει μόνο στον βαθμό που αυτά που ζητάνε εξυπηρετούν το σχέδιο του σατανά διαφορετικά καμιά προστασία δεν τους παρέχει.

Όσο για την προστασία που τους παρέχει μπορεί να τους προφυλάξει από τις δυσκολίες του κόσμου ετούτου αλλά πάντοτε ζητάει βαριά ανταλλάγματα συνήθως σε αίμα και σε ανθρώπινες ζωές ενώ όταν έχει να αντιμετωπίσει τις προσευχές των πιστών χριστιανών και την Θεϊκή προστασία που αυτές  συνεπάγονται, και ιδιαιτέρως τα μυστήρια της εκκλησίας μας, τότε η προστασία αυτή εξανεμίζεται διότι ο Θεός και ο Υιός και Λόγος του Θεού καθώς και το Άγιο Πνεύμα, είναι πιο Δυνατός. Χαρακτηριστικό της αδυναμίας του διαβόλου και των δαιμόνων του απέναντι στον Θεό είναι η μαρτυρία που έχουμε από πρώην δαιμονολάτρη ο οποίος μετανόησε και μας διηγήθηκε το παρακάτω περιστατικό.

« Την πρώτη φορά που αντιλήφθηκα την αδυναμία του διαβόλου απέναντι στον Θεό και τους ανθρώπους που τον ακολουθούν και τον πιστεύουν, και ιδιαιτέρως απέναντι στα μυστήρια της Χριστιανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας ήταν μια νύχτα στην εργασία μου.

Υπήρχε ένας προϊστάμενος στην εργασία μου, ο οποίος ήταν πολύ πιστός χριστιανός θυμάμαι ότι πολλές φορές απομονωνόταν σε κάποιο χώρο της δουλειάς για λίγη ώρα για να προσευχηθεί. Οι περισσότεροι από την εργασία μου τον κορόιδευαν για τον λόγο αυτό, πίσω φυσικά από την πλάτη του μια και ήταν προϊστάμενος ή προσπαθούσαν  να εκμεταλλευτούν το «βίτσιο» του αυτό με τον Θεό για να κερδίσουν την εύνοια του. Εγώ προσωπικά τον περιφρονούσα, όχι φυσικά ανοικτά αλλά από μέσα μου, από εκεί και πέρα πάντως δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με αυτόν και στην συναναστροφή μαζί του ήμουν το ίδιο φιλικός όσο ήμουν με τον καθένα τον καιρό εκείνο στην ζωή μου, τυπικά και ελάχιστα δηλαδή. Ένα βράδυ όμως χάρις αυτόν τον άνθρωπο, πραγματικά ένοιωσα την δύναμη του Θεού. Εκείνη την νύχτα δούλευα με ένα ακόμη συνάδελφο στην εργασία μου, ο προϊστάμενος αυτός δεν εργαζόταν την νύκτα εκείνη αλλά πέρασε παρόλα αυτά από την δουλειά για να μας δει. Όταν ήρθε κοντά μας το πρώτο πράγμα που πρόλαβα να καταλάβω ήταν ότι μύριζε λιβάνι, αμέσως μετά, με το που μας πλησίασε και άρχισε να μιλά στον συνάδελφο μου ένιωσα τον λαιμό μου να κλείνει και να μην παίρνει καθόλου αέρα, ήταν σαν δύο μεγάλα χέρια να είχαν αρπάξει τον λαιμό μου και σαν τανάλιες να τον κλείνουν κόβοντας την παροχή αέρα στο λαρύγγι μου. Ταυτόχρονα μια σκέψη κουδούνιζε μέσα στο κεφάλι μου να απομακρυνθώ από τον άνθρωπο αυτό. Με μεγάλο κόπο προσπάθησα να εξηγήσω ότι έπρεπε να απομακρυνθώ για να πάω λίγο έξω να αγοράσω δήθεν κάτι και έφυγα τρέχοντας. Με το που απομακρύνθηκα και βγήκα από τον όροφο και το κτήριο στο οποίο βρισκόμουν, και κατέβηκα στην αυλή όλοι αυτή η πίεση που ένιωθα στον λαιμό μου αμέσως εξαφανίστηκε και κατάφερα να πάρω και εγώ μια ανάσα. Το γεγονός με προβλημάτισε πάρα πολύ, γιατί μέχρι τότε είχα απόλυτη εμπιστοσύνη στην δύναμη των δαιμόνων μια και όποτε χρειαζόμουν την βοήθεια τους, ήξερα να τους επικαλεστώ και με βοηθούσαν λίγο ή πολύ. Την νύχτα εκείνη καταρχήν κατάλαβα ότι αυτό που μου είχε συμβεί είχε να κάνει με τον χριστιανό αυτό αλλά κυρίως με το γεγονός ότι είχε λάβει μέρος σε κάποια Ακολουθία ή σε κάποιο Μυστήριο της εκκλησίας εφόσον μύριζε λιβάνι. Ποτέ δεν κατάφερα να του μιλήσω για το συγκεκριμένο γεγονός ή να τον ρωτήσω που είχε πάει εκείνο το βράδυ, πριν έρθει να μας δει, όπως θα έκανε δηλαδή κάθε λογικός άνθρωπος που θα τον είχε επηρεάσει τόσο πολύ ένα τέτοιο γεγονός. Προσωπικά πιστεύω ότι επειδή δεν είχα μετανοήσει ακόμη και οι δαίμονες είχαν μεγάλα δικαιώματα επάνω μου, στην κυριολεξία δεν επέτρεψαν στο μυαλό μου να πάρει αυτές τις τόσο απλές αποφάσεις για να μην επηρεαστώ αρνητικά απέναντι τους. Ξέρω ότι σε πολλούς μπορεί να φαίνεται τρελό αυτό που λέω αλλά μόνον όποιος έχει βιώσει την δύναμη των δαιμόνων επάνω του θα μπορέσει να καταλάβει για τον βαθμό εξουσίας που έχουν πάνω στο μυαλό αυτών που τους λατρεύουν και τους επικαλούνται. Όταν πια άρχισα να μετανοώ ο άνθρωπος αυτός είχε πάρει την σύνταξη του, έτσι ποτέ δεν μπόρεσα να του μιλήσω για την μεγάλη αίσθηση που είχε κάνει πάνω μου εκείνη την νύχτα. »

Όπως βλέπουμε όταν αγιαζόμαστε μέσα από τις Ακολουθίες και τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, ο σατανάς όχι μόνο δεν μπορεί να μας κάνει κακό αλλά δεν μπορεί ούτε καν να μας πλησιάσει.

Και εδώ δυστυχώς υπάρχει μια εξαίρεση και αυτή αφορά θύματα μαγείας που έχουν πέσει όχι πάνω σε κάποιο άτομο που πάει σε χαρτορίχτρες και μάγους αλλά σε άτομα που ανήκουν σε ομάδες σατανιστών ή δαιμονολατρών. Εδώ θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι όπως η συλλογική προσευχή είναι ισχυρή στους χριστιανούς το ίδιο ισχύει και για την αντίπερα όχθη. Στην περίπτωση αυτή ο χριστιανός θα πρέπει να βρει ένα καλό ιερέα και όχι κάποιον απατεώνα επαγγελματία δαιμονομάχο διότι υπάρχουν και τέτοιοι. Ο τρόπος που θα τους ξεχωρίσετε είναι απλός ο ένας θα κοιτάξει να σας βοηθήσει αφιλοκερδώς ενώ ο άλλος  θα φροντίσει να σας φάει χρήματα και μάλιστα πολλά. Αφού λοιπόν βρείτε ένα καλό ιερέα και τον πείσετε ότι δεν είστε τρελός, διότι δυστυχώς πολλοί ιερείς με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζουν τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να τον ρωτήσετε και να μάθετε με ακρίβεια τι ακριβώς πρέπει να κάνετε για να γλιτώσετε από αυτή την μεγάλη δοκιμασία διότι αυτό ακριβώς είναι   η κατάσταση αυτή.      

Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για τους συνανθρώπους μας που έχουν πέσει θύματα της μαγείας, είτε ως θύματα άλλων ανθρώπων που τους έχουν κάνει μάγια για να τους εξοντώσουν είτε ως οπαδοί των δαιμόνων. Όπως μας ενημερώνει η Καινή Διαθήκη, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τους δαίμονες με νηστεία καθημερινή προσευχή πρωί μεσημέρι βράδυ και οπωσδήποτε προσευχητική συμμετοχή στις Θείες Λειτουργίες. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Θεία Λειτουργία είναι συλλογική προσευχή, στην αρχαία Χριστιανική Εκκλησία τα ιερά κείμενα που ψάλουν οι ψάλτες σήμερα στην Θεία Λειτουργία, ψάλλονταν από τους πιστούς, με την πάροδο των χρόνων όμως και την αύξηση των νεοφώτιστων πιστών, ορίστηκε τα Ιερά Κείμενα να ψάλλονται μεγαλοφώνος εντός της Θείας Λειτουργίας μόνον από τους ψάλτες και τους Ιερείς ενώ οι πιστοί έπρεπε να ψάλουν τα Ιερά Κείμενα σιωπηλά από μέσα τους για να μην υπάρχει οχλαγωγία. Δυστυχώς σήμερα οι πιστοί παρίστανται βουβοί στις Θείες Ακολουθίες κυρίως γιατί κανείς δεν τους έχει πει ότι ναι μεν θα πρέπει να είναι σιωπηλοί αλλά από μέσα τους θα πρέπει να διαβάζουν τα Ιερά Κείμενα που ψάλουν οι ψάλτες στις Θειες Ακολουθίες. Εδώ θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι οι πιστοί θα πρέπει να διαβάζουν από μέσα τους τα Ιερά Κείμενα που ψάλλουν όπως είπαμε οι Ψάλτες και όχι τις Ευχές, τους Ψαλμούς και γενικότερα τα λόγια που λένε οι Ιερείς μας, όλα αυτά είναι αποκλειστικά για τους ιερείς και είναι αμαρτία να ψάλλονται από τους πιστούς. Στα προσευχητάρια για τους πιστούς υπάρχουν τα κείμενα των Ιερών Ακολουθιών για το πώς θα ψάλλουν οι πιστοί τις ιερές ακολουθίες όταν δεν υπάρχει Ιερέας.             

Έτσι μετά το παραπάνω παράδειγμα ερχόμαστε στην Τρίτη κατηγορία των ανθρώπων όπου ανήκουν οι πιστοί Χριστιανοί Ορθόδοξοι και οι οποίοι με τις προσευχές τους και την συμμετοχή τους στα Μυστήρια και τις Ακολουθίες της Εκκλησίας αγιάζονται από τον Θεό, και απολαμβάνουν τα αγαθά των κόπων τους. Τα οποία φυσικά δεν είναι άλλα από την προστασία του Θεού απέναντι στις δυσκολίες της ζωής οι οποίες μπορεί να πηγάζουν είτε από τις δικές μας αμαρτίες, τα λάθη ή τις ανοησίες μας, από τους συνανθρώπους μας ή και από τον ίδιο τον σατανά και τους δαίμονες του. Προβλήματα πάντα θα υπάρχουν στην ζωή του Χριστιανού όμως με την βοήθεια του Θεού οι δυσκολίες αυτές θα γίνονται αιτία για ευλογία στην ζωή μας και θα μας κάνουν καλύτερους.

Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι όλα όσα συμβαίνουν στην ζωή ενός ανθρώπου και τα καλά και τα κακά μπορούν εξίσου να γίνουν αιτία για ευλογία ή για κατάρα, αυτό που κάνει την διαφορά και στην ουσία μετατρέπει στην ζωή μας το καλό ή το κακό που θα μας συμβεί σε ευλογία ή σε κατάρα είναι ο τρόπος με τον οποίο θα αντιμετωπίσουμε το καλό ή το κακό που θα μας συμβεί.

Μπορεί ένας άνθρωπος να κερδίσει εκατομμύρια χρήματα στο λαχείο και αυτό να γίνει αιτία να απομακρυνθεί από τους ανθρώπους που τον αγαπάνε και τον σέβονται και να αρχίσει να ξοδεύει τα χρήματα αυτά σε κούφιες διασκεδάσεις ή σε πόρνες και ναρκωτικά και με όλα αυτά στο τέλος να καταστραφεί σωματικά ψυχικά πνευματικά και υλικά με λίγα λόγια ολοκληρωτικά. Και μπορεί και ένας άνθρωπος να «μπλέξει» κατά το κοινός λεγόμενο  με ένα κορίτσι που είναι ναρκομανής, όπως συνέβη σε πιστό που έτσι μετανόησε και ήρθε κοντά στον Θεό, και μέσα από όλες τις τρομερές δυσκολίες τους πειρασμούς και τους κινδύνους που υπάρχουν μέσα σε μια τέτοια κατάσταση λόγω της μεγάλης και ειλικρινούς αγάπης που είχε για το κορίτσι αυτό να έρθει κοντά στον Θεό για να ζητήσει βοήθεια και έτσι και το κορίτσι να σωθεί με την βοήθεια του Θεού αλλά και εκείνος έτσι να γνωρίσει την μεγάλη δύναμη και αγάπη του Θεού και να μετανοήσει ακολουθώντας τον δρόμο σωτηρίας της ανθρώπινης ψυχής. Που δεν είναι άλλος από τον δρόμο που οδηγεί στον Θεό.

Όπως βλέπουμε λοιπόν είναι πολύ σχετικό το τι πραγματικά είναι καλό και τι κακό για ένα άνθρωπο και το μόνο που μπορεί να το ορίσει πραγματικά είναι ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε το «καλό» ή το «κακό». Εδώ είναι που κάνει την μεγάλη διαφορά η επαφή μας με τον Θεό, δηλαδή η καθημερινή προσευχή, η συμμετοχή μας στην Θεία Λειτουργία, η νηστεία, η εξομολόγηση και ή τελικά η συμμετοχή μας στην Θεία Ευχαριστία. Μέσα από όλα αυτά και κυρίως μέσα από την προσευχή και την επίκληση στον Θεό να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε και να βρούμε λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, θα μπορέσουμε να μετατρέψουμε και το καλό και το κακό που μας συμβαίνει σε πραγματική Ευλογία. 

Ο Θεός μαζί μας