Γιατί είναι τόσο δύσκολο να κάνουμε προσευχή

Γιατί είναι

τόσο δύσκολο να

κάνουμε

προσευχή

«η προσευχή είναι κάτεργο για τον αμαρτωλό άνθρωπο που μετανοεί, γιατί δέχεται μεγάλο πόλεμο από τους δαίμονες που προσπαθούν να τον σταματήσουν, γι’ αυτό και ο Θεός δίνει στον άνθρωπο που προσεύχεται αυτά που του ζητάει για να τον ενθαρρύνει και να τον ενισχύσει στον δύσκολο αγώνα του»

ανωνύμου χριστιανου

Η προσευχή είναι από τα σημαντικότερα έργα του Χριστιανού, αν ίσως όχι το σημαντικότερο, είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίζεται ο Χριστιανός για να προχωρήσει στην ζωή του με δύναμη, θάρρος και αντοχή. Με την προσευχή έρχεται σε επαφή με τον Θεό, τους Αγγέλους και τους Αγίους ακόμη και με τους ανθρώπους, είναι ένα μέσο επικοινωνίας με τον αόρατο κόσμο των πνευμάτων. Είναι μια ασφαλής πυξίδα με την οποία μπορούμε να πορευτούμε διαλύοντας, με την βοήθεια του Θεού, τα νέφη και τις παγίδες που βάζει ο σατανάς στις ζωές των ανθρώπων. Άπειρα είναι τα αγαθά με τα οποία μας ευλογεί ο Θεός χάρη στη προσευχή μας. Για τον λόγο αυτό και ο σατανάς και τα δαιμόνια που τον υπηρετούν κηρύσσουν ασταμάτητο και αμείλικτο πόλεμο στους Χριστιανούς που προσεύχονται.  Επίσης και όλοι αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκονται κάτω από την επιρροή του σατανά, χωρίς να το καταλαβαίνουν οι περισσότεροι, κάνουν ότι μπορούν για να εμποδίσουν και να αποθαρρύνουν τους ανθρώπους που προσεύχονται.

Τα μέσα με τα οποία πολεμούν τα δαιμόνια τους ανθρώπους που προσεύχονται, χαρακτηρίζονται από την ποικιλία τους  και την ύπουλη φύση τους και διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο ανάλογα με τον χαρακτήρα του καθενός και τις αδυναμίες του. Πριν αναφέρουμε κάποια από αυτά. Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε στους Χριστιανούς ότι αυτή η δύναμη που τους χτυπά και τους εμποδίζει να προσευχηθούν, αυτός ο πόλεμος που δέχονται στην ψυχή τους για να μην κάνουν προσευχή είναι μια πρόγευση του πολέμου και της ακατάβλητης δύναμης που θα αντιμετωπίσει η ψυχή τους μετά τον θάνατο. Η δύναμη αυτή είναι τα δαιμόνια τα οποία έχουν αποχτήσει δικαιώματα πάνω στην ψυχή μας λόγω των αμαρτιών που έχουμε διαπράξει, και όταν πεθάνουμε θα είναι τα ίδια αυτά δαιμόνια τα οποία θα προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις να μας γκρεμίσουν στην κόλαση∙ και τότε η μόνη Σωτηρία από αυτή την ανίκητη δύναμη αιωνίου θανάτου και καταστροφής, θα είναι το Έλεος του Μεγαλοδύναμου Θεού το οποίο θα επικαλεστούμε με τις λιγοστές καλές μας πράξεις και τις προσευχές μας.

Μαρτυρία λοιπόν της κολάσεως έχουμε μέσα από την μεγάλη δυσκολία που αντιμετωπίζουμε στην προσπάθεια μας να κάνουμε προσευχή. Επίσης η δύναμη αυτή που μας εμποδίζει να προσευχηθούμε είναι μαρτυρία και του πλήθους των αμαρτιών μας οι οποίες δίνουν το δικαίωμα στα δαιμόνια του σατανά να ασκούν τόσο μεγάλη ψυχολογική πίεση στην ψυχή μας. Για του λόγου το αληθές αρκεί να πειραματιστούμε με ένα παιδάκι για να γίνουμε μάρτυρες της πικρής και τρομακτικής αυτής πραγματικότητας, ότι δηλαδή είναι οι πολλές  μας αμαρτίες, που έχουν προσελκύσει πλήθος δαιμόνων μέσα μας, που εμποδίζουν τον εαυτό μας να κάνει προσευχή. Εάν λοιπόν πάρετε ένα μικρό παιδάκι και του μάθετε πώς να κάνει την παιδική προσευχή και του ζητήσετε να κάνει πρωί, μεσημέρι και βράδυ την προσευχή που του δείξατε, θα διαπιστώσετε ότι το παιδάκι θα εκτελέσει αυτό που του ζητήσατε με χαρακτηριστική ευκολία, ενώ εσείς την ίδια αυτή παιδική προσευχή θα δυσκολεύεστε να κάτσετε να την κάνετε. Ο λόγος είναι ότι τα παιδάκια δεν έχουν προλάβει να επιβαρύνουν τις ψυχούλες τους με το πλήθος των αμαρτιών που βαραίνουν την ψυχή ενός μεγαλύτερου άνθρωπου και έτσι τα δαιμόνια δεν έχουν αποχτήσει δικαιώματα μέσα τους ώστε να ασκήσουν την ίδια ψυχολογική πίεση και τον πόλεμο που κάνουν στην ψυχή ενός μεγάλου. 

«Προσέχετε τα μικρά παιδιά τι αθωότητα έχουν στη σκέψη. Με τις προσευχές των μικρών παιδιών μπορούμε να κάνουμε θαύματα, γιατί ο Κύριος ακούει τις αθώες τους προσευχές»

Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης

Για τον λόγο αυτό ο Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης μας προτρέπει να βάζουμε τα μικρά παιδία να κάνουν προσευχή για εμάς, γιατί λόγω της αθωότητας των ψυχών τους τα μικρά παιδιά είναι πιο κοντά στον Θεό, ας μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο Κύριος ημών  Ιησούς Χριστός και στα τρία Ευαγγέλια δηλαδή των Αποστόλων Ματθαίου, Μάρκου και  Λουκά μας τονίζει αυτή την μεγάλη αγαθότητα των παιδιών. Είναι καλό και χρήσιμο λοιπόν ιδιαίτερα εάν θέλουμε να ζητήσουμε κάτι από τον Θεό να μάθουμε σε παιδιά να προσεύχονται και να τα βάλουμε να προσευχηθούν υπέρ των αιτημάτων μας στον Θεό!

15 Προσέφερον δὲ αὐτῷ καὶ τὰ βρέφη ἵνα αὐτῶν ἅπτηται· καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοῖς. 16 ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτὰ εἶπεν· Ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με καὶ μὴ κωλύετε αὐτά· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 17 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὃς ἐὰν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν.

15 Του πρόσφεραν τότε και τα βρέφη, για να τα αγγίξει. αλλά όταν το είδαν οι μαθητές τούς επιτιμούσαν.  16 Ο Ιησούς όμως τα προσκάλεσε, λέγοντας: «Αφήστε τα παιδιά να έρχονται προς εμένα και μην τα εμποδίζετε, γιατί για τέτοιους είναι η βασιλεία του Θεού.  17 Αλήθεια σας λέω, όποιος δε δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν παιδί, δε θα εισέλθει σ’ αυτή».

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 18:15-17

Παρομοίως:  ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 19:13-15

& ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 10:13-16

Γιατί όπως είπε ο Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης η προσευχή τους κάνει θαύματα, και για την περίπτωση αυτή θα πρέπει να βάλουμε δύο τουλάχιστον παιδάκια να κάνουν προσευχή μαζί και όχι μόνο ένα, ώστε να έχουμε και την ενίσχυση της συλλογικής προσευχής!

Δυστυχώς το αντιστρόφως ανάλογο συμβαίνει στον σατανισμό δηλαδή για την αγνότητα της ψυχής τους και την εγγύτητα τους προς τον Θεό, επιλέγονται από τους σατανιστές για να κακοποιηθούν τελετουργικά σεξουαλικά και στο τέλος να δολοφονηθούν ως θυσία προς τον σατανά. Για τον λόγο αυτό η παιδεραστία είναι στενά συνδεδεμένη με τον σατανισμό και τις τελετουργικές δολοφονίες ανηλίκων. Χιλιάδες παιδάκια κάθε χρόνο εξαφανίζονται στις ΗΠΑ στην Ευρώπη και την Αυστραλία ακριβώς λόγω της πρακτικής αυτής των σατανιστών. Πρόκειται για την υπέρτατη ιεροσυλία, την δε αρχαιότατη καταγωγή της αθλιότητας αυτής κατά μαρτυρά η αναφορά των αρχαίων στην θυσία της Ιφιγένειας της κόρης του Αγαμέμνονα στην Αυλίδα για να εξευμενιστεί η Θεά Άρτεμη, που είχε θυμώσει με τον Αγαμέμνονα επειδή είχε σκοτώσει το ιερό της ελάφι στο κυνήγι, και να αφήσει τους ανέμους να φυσήξουν για να ξεκινήσουν τα πλοία των Αχαιών για την Τροία. Αργότερα στην ραψωδία Ψ της Ηλιάδας ο Αχιλλέας για να «τιμήσει» τον νεκρό του φίλο Πάτροκλο θυσιάζει πάνω στην νεκρική πυρά 12 νεαρούς Τρώες. Οι ανθρωποθυσίες στον αρχαίο κόσμο σε όλους τους αρχαίους λαούς από τους Κινέζους μέχρι τους Έλληνες και τους Μάγιας της λατινικής Αμερικής  στη θρησκεία και τη μυθολογία δεν ήταν κάτι άγνωστο αλλά έχουμε και ιστορικές καταγραφές για την ύπαρξή τους και την κοινωνική αποδοχή τους. Ο Αριστόδημος, ονομαστός Μεσσήνιος  ήρωας, κατά τον Α Μεσσηνιακό Πόλεμο 743-724 π.Χ., ύστερα από χρησμό θυσίασε τη κόρη του για να νικήσει  τους Σπαρτιάτες. Όταν αργότερα  έγινε βασιλιάς, έβλεπε συνέχεια στον ύπνο του τη θυσιασμένη κόρη του και τότε πήγε στον τάφο της και αυτοκτόνησε. Από την αρχαία παγανιστική θρησκεία είναι που έλκουν την καταγωγή τους  οι πρακτικές αυτές των σατανιστών. Και αυτή είναι μια από τις διαφορές μεταξύ του Θεού και του σκότους ότι ο Θεός θυσιάζει τον μονογενή Υιό του για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους ενώ το σκότος απαιτεί την θυσία των ανθρώπων για τα όποια «αγαθά» υποτίθεται ότι προσφέρει στους ανθρώπους. Επίσης ενώ ο Θεός χαρίζει απλόχερα τα αγαθά που του ζητούν οι άνθρωποι δίχως να ζητά ανταλλάγματα παρά μόνο να στοχεύει στην βελτίωση των ανθρώπων και πάλι και αυτό για να μπορέσει να σωθεί η ψυχή του ανθρώπου μακροπρόθεσμα ενώ το σκότος και ανταλλάγματα βαρύτατα ζητάει από τον άνθρωπο για να πραγματοποιήσει τις όποιες επιθυμίες του αλλά και μακροπρόθεσμα ότι και αν ζητήσει ο άνθρωπος από το σκότος του βγαίνει σε κακό αρκεί να κοιτάξουμε τις βιογραφίες γνωστών σατανιστών του παρελθόντος για να το καταλάβουμε αυτό.    

 Οι Χριστιανοί κατηγορούσαν τους θεούς των Αρχαίων και τους αποκαλούσαν σατανικά πνεύματα λόγω των ανθρωποθυσιών 

 Μετά από αυτήν την παρένθεση για την αξία της προσευχής των παιδιών και την χρησιμότητα της θα προχωρήσουμε αναφέροντας κάποιους από τους χαρακτηριστικούς τρόπους με τους οποίους προσπαθούν οι δαίμονες να μας εμποδίσουν να κάνουμε προσευχή.

Ο πρώτος και κυριότερος τρόπος με τον οποίο εμποδίζουν οι δαίμονες τους πιστούς να προσευχηθούν είναι ένα ασήκωτο βάρος που νιώθει ο πιστός προτού ξεκινήσει την προσευχή   σαν να πρόκειται να κάνει κάποια βαριά χειρονακτική αγγαρεία. Ένας καλός τρόπος για να το προσπεράσουμε το εμπόδιο αυτό είναι να κάνουμε 3 φορές το σταυρό μας λέγοντας κάθε φορά που κάνουμε τον σταυρό μας «Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού, ελεησόν με τον αμαρτωλόν και δώσε μου δύναμη Χριστέ μου να ξεκινήσω την προσευχή μου» ή «Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού, ελεησόν με τον αμαρτωλόν και δίωξε Χριστέ μου τον δαίμονα της ακηδίας και αξίωσε με να ξεκινήσω την προσευχή μου» .

Επίσης είναι πολύ σημαντικό όταν ξεκινάμε για πρώτη φορά στην ζωή μας να κάνουμε προσευχή να ξεκινάμε με μικρές σε μέγεθος  προσευχές, στο προσευχητάριο αυτό έχουμε τις παιδικές προσευχές οι οποίες είναι μικρές σε μέγεθος, καλό είναι κάποιος που ξεκινά για πρώτη φορά στη ζωή του να κάνει προσευχή να ξεκινήσει με αυτές για αρχή. Όταν μπορέσει με άνεση να κάνει τις παιδικές προσευχές τότε ας ξεκινήσει να κάνει τις προσευχές που προορίζονται για τους μεγάλους. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η προσευχή μοιάζει πολύ με την γυμναστική που γίνεται με βάρη, κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα ξεκινήσει να κάνει γυμναστική με βάρη των 100 κιλών γιατί δεν θα μπορέσει να εκτελέσει τις ασκήσεις που πρέπει να κάνει, ή ακόμη χειρότερα αν μπορέσει να τις κάνει θα κάνει ζημιά στο σώμα του και στην μέση του, ή σωστή διαδρομή για να δυναμώσουμε το σώμα μας με τα βάρη είναι φυσικά να ξεκινήσουμε από τα λίγα κιλά και όσο περνάει ο καιρός και δυναμώνουμε να  προχωρήσουμε σε περισσότερα κιλά. Κατά την ίδια λογική πράττουμε και στην προσευχή, ξεκινάμε από μικρές προσευχές και όταν με άνεση τις κάνουμε τότε προχωρούμε σε άλλες που  είναι μεγαλύτερες σε μέγεθος.

   Και έτσι ερχόμαστε στη δεύτερη μέθοδο που χρησιμοποιούν οι δαίμονες, και αυτή είναι να παρακινούν τον πιστό να κάνει μεγάλες σε μέγεθος προσευχές, ώστε ακριβώς επειδή είναι καινούργιος ακόμη στην άσκηση της προσευχής να του είναι δύσκολο και πολύ κουραστικό  να τις εκτελέσει με αποτέλεσμα να μην κάνει την προσευχή του καθόλου ή πολύ αραιά και σπάνια. Αυτό το καταφέρνουν με δύο τρόπους, ο πρώτος είναι να προκαλούν αναβλητικότητα στον πιστό ώστε να μην κάνει ας πούμε την πρωινή προσευχή το πρωί αλλά να την μετατοπίζει χρονικά αργότερα και ξανά πιο αργότερα ώστε να φθάνει η ώρα για την μεσημεριανή προσευχή εκεί πια αποφασίζουμε να κάνουμε και τις δύο προσευχές μαζί. Το αποτέλεσμα είναι τις περισσότερες φορές να μην κάνουμε καμιά από τις δύο. 

Οι δαίμονες θα δοκιμάσουν πολλούς τρόπους για να μας σταματήσουν να κάνουμε προσευχή. Το ζήτημα είναι να βάλουμε ως στόχο της ζωής μας, βασικό και πρωταρχικό, να κάνουμε την προσευχή μας και έτσι θα μπορέσουμε να έχουμε ελπίδα στο Έλεος του Θεού και στην αληθινή ΖΩΗ που είναι αιώνια.   

Είναι τόσο πολύ οι τρόποι με τους  οποίους προσπαθούν να μας σταματήσουν σχεδόν όσοι είναι και οι άνθρωποι πάνω στον πλανήτη μας. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, και ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του καθενός οι δαίμονες μεταβάλουν και τις μεθόδους τους. Το καλό όμως είναι ότι όσο πολύ είναι οι τρόποι με τους οποίους προσπαθούν να μας σταματήσουν να προσευχόμαστε άλλοι τόσο λίγοι είναι οι τρόποι με τους οποίους μπορούμε με την βοήθεια του Θεού να τους νικήσουμε και να κάνουμε την προσευχή μας.

Τρία απλά βήματα χρειάζονται: Α) ζητάμε πριν ξεκινήσουμε την προσευχή βοήθεια από τον Θεό να προσευχηθούμε με τα λόγια που σας είπαμε παραπάνω ή με τα ακόλουθα απλά λόγια «Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, ελέησόν με  και αξίωσε με να κάνω την προσευχή μου» το λέμε τρεις φορές πριν ξεκινήσουμε και κάνουμε τον σταυρό μας κάθε μια φορά ή ξεκινάμε λέγοντας το «Πάτερ ημών» και στο τέλος προσθέτουμε αυτά τα απλά λόγια που σας  είπαμε. Πάντα να δοκιμάζετε μια την μια μέθοδο και μια την άλλη για να δείτε ποια σας βοηθάει περισσότερο, λογικά επειδή το «Πάτερ ημών» είναι πανίσχυρη προσευχή θα σας βοηθάει περισσότερο. Δοκιμάζετε λοιπόν και διαλέγεται ότι είναι πιο αποτελεσματικό.

Β) κάνουμε μικρή προσευχή τόσο μικρή όσο μας είναι δυνατό να την κάνουμε χωρίς να κουραζόμαστε ψυχικά.

Και Γ) ορίζουμε 3 συγκεκριμένες ώρες τις ημέρας το πρωί το μεσημέρι και το βράδυ όπου φροντίζουμε οπωσδήποτε να πούμε κάποια προσευχή εκείνη την ώρα, εάν για κάποιο λόγο έχουμε κάποια δουλειά την ώρα που έχουμε ορίσει λέμε μόνο το πάτερ ημών από μέσα μας και ζητάμε βοήθεια από τον Θεό να μπορέσουμε να κάνουμε την επόμενη προσευχή στην επόμενη ώρα που έχουμε ορίσει δίχως πρόβλημα. Είπαμε δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ αυτό που πονάει τον σατανά είναι η συχνότητα και όχι η ποσότητα. Για αυτό ότι πρόβλημα και αν αντιμετωπίζουμε την ώρα που έχουμε ορίσει για προσευχή δεν αφήνουμε την ώρα αυτή να φύγει χωρίς να πούμε έστω και μια μικρή προσευχή. Η οποία θα πρέπει οπωσδήποτε να είναι το «Πάτερ ημών», αυτή η μικρή και πανίσχυρη προσευχή έχει στην κυριολεξία σώσει ζωές! Ο λόγος που το «Πάτερ ημών» είναι τόσο ισχυρή προσευχή οφείλεται στο γεγονός ότι είναι η μοναδική προσευχή που έχουμε από το ίδιο το στόμα του Θεού!!! Το διαβάζουμε το «Πάτερ ημών» ακριβώς όπως μας το γράφει ο Απόστολος Ματθαίος στην Καινή Διαθήκη στην αρχή του 6^ου κεφαλαίου του Ευαγγελίου του. Επίσης προσθέτουμε  στο τέλος του Πάτερ ημών αυτό που μας λέει ο Ιησούς Χριστός στο τέλος αυτού του κεφαλαίου:

Κύριε ημών Ιησού Χριστέ,

Υιέ  Θεού,

Δὸς ἡμῖν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ

Ο Θεός μαζί μας